Bert Anciaux, kopman van Spirit, wil dat er eindelijk een eind komt aan het opsluiten van kinderen in gesloten centra. Hij dreigt zelfs met gerechtelijke stappen.
Dirk Van der Maelen, vooralsnog fractieleider van de SP.a in de Kamer, klaagt de notionele interest aan omdat bedrijven zich hiervan rijkelijk bedienen om op grote schaal belastingen te ontwijken.
Blijft het feit dat Spirit vier jaar lang een hard asielbeleid mee steunde, met inbegrip van het opsluiten van kinderen en het uitblijven van een regularisatie voor mensen zeonder papieren die al jaren wachten op gerechtigheid.
Blijft het feit dat de socialisten verschuillende golven van fiscale amnestie én de notionele interest mee goedkeurden.
In de oppositie komt men snel tot inkeer, zo blijkt.
Daar is niets op tegen. We geloven grif dat Bert en Dirk zich al lang gewrongen voelden door de houding die ze voorheen moesten aannemen.
Maar nu ineens van krommen aas gebaren en een totaal ander standpunt innemen, alsof men geen enkel verantwoordleijkheid draagt voor het verleden, is te kort door de bocht.
Een welgemeend sorry, zou op zijn plaats zijn.
Sorry, we zaten er naast.
Sorry, we konden onvoldoende wegen op het beleid.
Sorry, we vonden dit onvoldoende belangrijk om echt de strijd aan te gaan...
En dan nu zand erover. Alle bondgenoten zijn nu welkom.
In de strijd voor een rechtvaadig asielbeleid.
En in de strijd tegen fiscaal onrecht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten