woensdag 31 oktober 2007

Verkeersveiligheid : jaren talmen breekt ons zuur op

Sinds 2005 is de spectaculaire daling van het aantal verkeersslachtoffers onder Paarsgroen stil gevallen. In de laatste verkeersveiligheidsbarometer blijkt dat het aantal doden nu zelfs terug stijgt. Het gaat om een nationale tendens, die zich even goed voordoet in het Vlaamse Gewest. De paarse regering en minister Landuyt dragen mee verantwoordelijkheid voor het ambitieloze beleid van de laatste jaren. Veel maatregelen werden aangekondigd (een snelheidsbeperking voor vrachtwagens – de strijd tegen de terreinwagens – het rijbewijs met punten), maar kwamen er niet. Van intelligente snelheidsaanpassing in wagens werd geen werk gemaakt. Het aantal dodehoek-ongevallen nam terug toe, maar dat werd niet opgevolgd. Straatracen is nog altijd niet officieel verboden. De verkeerswet werd zelf afgezwakt.

Spijtig genoeg legt de nieuwe oranjeblauwe meerderheid-in-spé zo mogelijk nog minder ambitie aan de dag. Het beleid inzake verkeersveiligheid dreigt nu helemaal stil te vallen. Het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid smeekt om duidelijke doelstellingen op het vlak van handhaving en meer snelheids- en alcoholcontroles. In de tekst van het regeerakkoord-in-wording vinden we geen enkel cijfer terug. De enige concrete beslissing van de oranjeblauwe onderhandelaars was om het Verkeersboetefonds af te schaffen. Met als gevolg dat het geld van de boetes niet meer noodzakelijk gebruik zal worden voor verkeersveiligheid : een duidelijke stap terug. Een andere brandende ambitie van Oranjeblauw is de liberalisering van de autokeuring.

Er is terug nood aan een ambitieus verkeersveiligheidsbeleid : het autoverkeer in centra moet beperkt worden, we moeten durven kiezen voor minder en minder snel vrachtverkeer op de weg. Waar blijft het lang beloofde rijbewijs met punten. Waar blijven de stimuli voor veilig en comfortabel fietsen, de investeringen in slimmere en veilige wagens.
In feite is er nood aan een nieuwe golf investeringen in het veiliger maken van onze wegen. Het is een schande dat de aanpak van de zwarte punten in Vlaanderen achterop loopt. Daar bovenop is een nieuwe aanpak nodig naar het model van de ‘Duurzaam veilig’-aanpak in Nederland, op basis van veiligheidsaudits en nieuwe infrastructuuringrepen zoals rijwegscheidingen en aanpassingen van kruispunten ter bescherming van fietsers en voetgangers (bv. om dodehoek-ongevallen te voorkomen).

Verkeersveiligheid zou één van de prioriteiten van het formatie-overleg moeten zijn.
Daar is alvast niets van te merken.

Geen opmerkingen: