Bejing 1989
Yangon 2007Total Loss In Myanmar
De repressie in Myanmar is schokkend.
Vreedzaam betogende monniken worden opgepakt, gefolterd, vermoord.
Wereldwijd wordt er geprotesteerd. En dat is hartverwarmend.
Maar in feite overheerst een gevoel van machteloosheid.
Het westen kan enkel toekijken.
De politiek kan enkel commentaar leveren. Progressieve politici doen aan opbod.
Maar de echte machthebbers laten cynisch betijen. Een multinational als TOTAL. Als wij het niet doen, zijn het anderen. En wordt het nog erger. Het argument klinkt ziekelijk vertrouwd.
En de machtige noorderbuur CHINA. De revolte op het Tien-an-men plein in 1989 is lang vergeten. Toch zijn de gelijkenissen opvallend. Net als het cynisme. De Chinezen houden de Birmese dictators de hand boven het hoofd. Geen inmenging in binnenlandse aangelegenheden, is het nieuwe parool. Ook van president en premier-in-spe Poetin. China als kampioen van de landen die het recht opeisen om straffeloos mensenrechten te schenden. De omgekeerde Carter-doctrine. En niemand regeert. Binnen enkele maanden draait de media-machine op volle toeren voor de Spelen in Bejing. Zal er iemand dan nog mogen reppen over Yangon, Tibet of de Falun Gong?
De repressie in Myanmar is schokkend.
Vreedzaam betogende monniken worden opgepakt, gefolterd, vermoord.
Wereldwijd wordt er geprotesteerd. En dat is hartverwarmend.
Maar in feite overheerst een gevoel van machteloosheid.
Het westen kan enkel toekijken.
De politiek kan enkel commentaar leveren. Progressieve politici doen aan opbod.
Maar de echte machthebbers laten cynisch betijen. Een multinational als TOTAL. Als wij het niet doen, zijn het anderen. En wordt het nog erger. Het argument klinkt ziekelijk vertrouwd.
En de machtige noorderbuur CHINA. De revolte op het Tien-an-men plein in 1989 is lang vergeten. Toch zijn de gelijkenissen opvallend. Net als het cynisme. De Chinezen houden de Birmese dictators de hand boven het hoofd. Geen inmenging in binnenlandse aangelegenheden, is het nieuwe parool. Ook van president en premier-in-spe Poetin. China als kampioen van de landen die het recht opeisen om straffeloos mensenrechten te schenden. De omgekeerde Carter-doctrine. En niemand regeert. Binnen enkele maanden draait de media-machine op volle toeren voor de Spelen in Bejing. Zal er iemand dan nog mogen reppen over Yangon, Tibet of de Falun Gong?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten